نیروی سرنگونی:

هسته‌های «نیروی مستقل میدانی انقلاب (نما)»

جهت مبارزه و گذار از رژیم تبهکار حاکم بر کشور و رسیدن به بسترهای یک نظام دموکراتیک ملی

پیشگفتار:

ضرورت سازماندهی و اتکاء به نیروی مردمی

با توجه به طرح «گذار از جمهوری اسلامی به بستر یک نظام دموکراتیک ملی»، بدیهی است که در این مسیر سرنوشت‌ساز، تکیه اصلی ما بر نیروهای مردمی و توانایی‌های ملت بزرگ ایران خواهد بود. از این رو، برای ساماندهی و هدایت این توان بالقوه، نیازمند سازماندهی دقیق و هدفمند تمامی نیروهای مردمی و پیوند دادن جنبش‌های دموکراسی‌خواه و آزادی‌خواه هستیم. در این راستا، با توجه به پتانسیل عظیم موجود در جامعه و رواج و شکوفایی تکنولوژی‌های ارتباطات در بین مردم، به‌ویژه در نسل جوان، می‌باید روش‌هایی برای مبارزه انتخاب شود که بتوانند از این امکانات نوین ارتباطی، به صورت کامل استفاده نمایند.

در خصوص گذار و نحوه مبارزه با رژیم تبهکار، روش‌های متعددی تا کنون پیشنهاد شده است؛ در این زمینه می‌توان از تحقیقات و رسالهٔ جامع جین شارپ در مورد مبارزهٔ خشونت‌پرهیز نام برد. با این حال، این یادداشت بیشتر بر اساس تجربیات میدانی تنظیم شده است. تجربیاتی که خود در سال‌های ۶۰ تا ۷۰ در قالب پخش اعلامیه، دیوارنویسی و تشکیل گروه‌های کوچک برای مبارزه با استبداد به دست آوردم و بعدها به صورت یک طرح پیشنهادی در اختیار قریب به بیست تن از فعالین داخل و خارج از کشور قرار داده بودم.

نحوه بررسی اولیه و فعالیت میدانی به‌گونه‌ای تنظیم شده بود که حفاظت و امنیت فعالین کاملا در نظر گرفته شود. بر اساس طبیعت خود طرح، فعالین از تمامی گرایش‌های دموکرات و آزادی‌خواه انتخاب شده بودند و وجه مشترک اصلی آن‌ها دموکراسی‌خواهی و آزادمنشی بود.

هدف‌ها و روش اجرای پروژه به‌طور کامل برای آنها توضیح داده شد. فعالین در سه گروه جداگانه که از طریق من به هم متصل بودند، در جریان تصمیمات یکدیگر قرار می‌گرفتند. اگرچه این شیوه بسیار وقت‌گیر بود، اما راهکار بهتری برای حفظ امنیت و جلوگیری از نفوذ پیدا نشده بود.

اصول بنیانی و منشور هسته‌های «نما»

اصول مبارزاتی، مبنای اصلی جنبش نما را تشکیل می‌دهند و تمامی اعضا و هسته‌ها می‌باید به این چارچوب باورمند بوده و در جهت تحقق آنها گام بردارند:

ساختار و مدیریت هسته‌ها: نما می‌باید مستقل و از نظر ساختاری به‌صورت افقی اداره شوند تا امنیت و سرعت عمل آن‌ها تضمین شود.

عدم محدودیت گرایش سیاسی: اعضای هسته‌ها می‌توانند با هر گرایش سیاسی آزادی‌خواه و دموکرات همراه باشند؛ جمهوری‌خواه، مشروطه‌خواه، لیبرال، سوسیال دموکرات، تمرکزگرا، غیرمتمرکز یا فدرالیست، تا زمانی که به اصول زیر پایبند باشند.

اصول اخلاقی و ملی ثابت: تمامی اعضا می‌باید به اصول زیر باورمند و در جهت آن‌ها گام بردارند:

الف) نفی کامل جمهوری اسلامی

ب) جدایی دین و ایدئولوژی از نهادهای حکومتی

ج) یکپارچگی سرزمینی و آبی کشور، وحدت ملی و استقلال سیاسی کشور

د) پایبندی و برقراری ده شاخص دموکراسی بر اساس کنوانسیون‌ سال ۲۰۰۰ سازمان ملل متحد.

1- تمرکز بر اهداف اجتماعی و سیاسی: فعالیت‌های هسته‌ها می‌باید در جهت رسیدن به آزادی، رفع تبعیضات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در جامعه و مبارزه برای برقراری عدالت و رفاه اجتماعی، متمرکز باشد.

2- نام‌گذاری و هویت ساختاری (نما)

برای تأکید بر ماهیت عملیاتی، میدانی و اقدام قاطع و برای هم‌جهت شدن با روحیهٔ سرنگون‌طلبی آگاهانه و مسئولانه، نام «نیروی مستقل میدانی انقلاب (نما)» انتخاب شد تا بر دو هدف اصلی که ملت ایران نیازمند سازماندهی و ساماندهی برای آن است، تأکید شود:

الف) آگاهی به درک و چگونگی رسیدن به دموکراسی و برقراری نظام دموکراتیک در کشور.

ب) تاکتیک‌ها و روش‌های مبارزه «جمعی» با نیروهای تبهکار و سرکوبگر برای نابودی جمهوری اسلامی.

طرح پیشنهادی تشکیل هسته‌های مستقل و مخفی نما

1- آشنایی و ضرورت وجودی نما

نما، یک جنبشِ مطالبه‌گر و مبارز میدانی است که نه بر اساس گردهمایی سازمان‌ها، بلکه بر اساس اتحاد و سازماندهی عملگرایانه شهروندان بنا شده است. نما یک ایده جدید، در راستای اتحاد همهٔ شهروندان خواهان کسب حقوق سیاسی، مدنی، انسانی، اجتماعی و اقتصادی است که هدف غایی آن، گذار قاطع از نظام تبهکار حاکم بر کشور و رسیدن به بسترهای یک نظام دموکراتیک است.

نما این امکان را فراهم می‌آورد که هر یک از ما، به عنوان شهروندان آگاه، مطالبه‌گر و مبارز بتوانیم در کنار فعالیت‌های فکری و مبارزاتی اختصاصی خودمان (در گروه، سازمان و حزبی)، در هسته‌های نما نیز، حضوری اثر گذار و رهایی‌بخش داشته باشیم. حضور گسترده شهروندان مطالبه‌گر میهن‌مان برای رسیدن به ایرانی آباد و آزاد، زمانی تحقق می‌یابد که مردم توان سامان و سازماندهی خود در هسته‌های مستقل و مخفی را پیدا کنند.

2- نیاز به اتحاد در عمل برای بسترسازی یک نظام دموکراتیک ملی

آری! نیاز به اتحاد در عمل، یک حس همیشگی فعالان دردمند جنبش سرنگون‌طلب مردم ایران بوده است و تلاش‌های بسیاری نیز در راستای تحقق این امر حیاتی انجام داده‌اند. با این حال، آنچه که در این میان سخت تعجب‌آور است، فقدان هرگونه ابتکار و نوآوری در چگونگی ایجاد این اتحاد بوده است. شاید دلیل آن این بوده که همواره این فعالان به همان راهی رفته‌اند که پیش از آنان بی‌ثمری‌اش بارها اثبات شده بود.

دلایل ناکامی جبهه، ائتلاف یا کنگره ملی در ایران:

تا کنون تشکیل یک جبهه، ائتلاف یا کنگره موفق ملی، امکان شکل‌گیری اتحاد گروه‌ها، سازمان‌ها، و احزاب گوناگون به شکل پایدار به دلایل زیر بسیار کم بوده است:

الف) بیماری‌های سازمانی داخلی: وجود توهم خودبزرگ‌بینی، خودمرکزبینی، خودکامگی، و سهم‌خواهی بیش از «حد» در میان برخی از فعالین و تشکل‌ها، مانع حصول به درک مشترک از منافع ملی شده است.

ب) خطر نفوذ گسترده و عمیق رژیم: مهم‌تر از همه، توان سرکوب و نفوذ عمیق و گسترده نیروهای امنیتی در نهادهای سیاسی و مدنی داخل و خارج از کشور بوده است، که امکان به‌وجود آمدن یک ساختار متمرکز و آسیب‌ناپذیر را از بین برده است.

بنابر همین دو مشکل اساسی، تنها راه نجات ممکن برای اتحاد مؤثر و امن شهروندان در شرایط کنونی، شکل‌گیری یک جنبش ملی است که در راستای اتحاد خود شهروندان سازماندهی شده باشد، نه اتحاد گروه‌ها، سازمان‌ها، و احزاب ایرانی.

3- ضرورت وجودی و رسالت نما (تمرکز بر سازماندهی)

حضور هر شهروند خودآگاه و مسئول، حداقل در یک نهاد فکری-فرهنگی-سیاسی، امری ضروری و حیاتی است تا هر فرد بتواند آرزوها و آرمان‌هایش را پی بگیرد. اما پیگیری این آرمان‌ها تنها با حضور در یک جنبش ملی حداکثری به کمال خود خواهد رسید. در چنین صورتی است که، ما قادریم، از به هدر رفتن تلاش‌های متفرق جلوگیری کنیم و آن تلاش‌ها را در راستای رهایی خویش و ملت از شر رژیم جنایتکار به کار گیریم.

رسالت نما:

1- سازماندهی عملیاتی نه خودآگاهی‌بخشی صرف

بسیاری از فعالان جنبش سرنگون‌طلب مردم ایران، راه نجات این ملت را در «خودآگاهی‌بخشی مردم و تغییر فرهنگ ملی» می‌دانند. و طبیعتاً، شاید این انتظار را داشته باشند که جنبش نما نیز استراتژی خودآگاهی‌بخشی را پیش گیرد. اما باید به صراحت اعلام کرد که:

استراتژی نما، به پروژه “خودآگاهی دادن به مردم” به عنوان استراتژی عملیاتی اصلی نگاه نمی‌کند، بلکه سازمان و ساماندهی مطالبه‌گران و دموکرات‌ها برای سرنگونی را اساس استراتژی خود قرار داده است.

رسالت خودآگاهی دادن به مردم، بخشی دیگر از رسالت نیروهای آگاه جامعه است که باید در گروه، سازمان، و حزبشان، به طور دائمی و در دراز مدت بدان همت بگمارند. رسالت نما، نیروهای فعال جنبش نما، کار فکری، فرهنگی، و خودآگاهی‌بخشی صرف نیست؛ بلکه سازماندهی شهروندان مطالبه‌گر برای مبارزه با رژیم تبهکار و رسیدن به دموکراسی پایدار است. این مهم را از طریق روش‌های نافرمانی مدنی و خشونت‌پرهیز، با قید تاکید بر دفاع از خود و دیگر شهروندان، پیش خواهند برد. نما، یک نیروی اجرایی و سازمان‌دهنده اقدام در میدان است.

ماهیت، رسالت و ساختار رهبری نما

1- ماهیت جنبش نما

ماهیت نما با جنبش‌های سنتی در فضای سیاسی ایران متفاوت است. این جنبش در چارچوب مفهومی «سرنگونی-براندازی-انقلاب» تعریف می‌شود:

جنبش نما، نه یک جنبش “اصلاح‌گر” (Reformist) فکری-فرهنگی-سیاسی است و نه جنبش “انقلاب‌گر” مخملی با ماهیت کودتایی یا از بالا به پایین است. نما، یک جنبشِ “مطالبه‌گری عملیاتی” و انقلابی است که به دنبال تحقق مطالبه‌های مورد توافق اکثریت مردم ایران در بستر مبارزات میدانی در جهت سرنگونی و بسترسازی یک نظام دموکراتیک است. در حقیقت نما یک ابزار سازماندهی و اجرایی در دست شهروندان است، که:

انعطاف‌پذیری تاکتیکی: جنبش نما، با توجه به توان میدانی هسته‌ها و شرایط متغیر کشور، تاکتیک‌های مبارزاتی لازم جهت رسیدن به هدف‌هایش را از میان روش‌های نافرمانی مدنی تا دیگر امکاناتی که بر اثر تغییر شرایط سرکوب بر مردم تحمیل می‌شود، انتخاب خواهد کرد.

احترام به استراتژی‌های فردی: از نظر جنبش نما، انتخاب هر یک از شیوه‌های مبارزهٔ مطرح‌شده در چارچوب «سرنگونی-براندازی-انقلاب» توسط هر یک از اعضای جنبش، در گروه، سازمان، و حزب شان، امری کاملاً شخصی است. نما هیچ دخالتی و توصیه‌ای دربارهٔ شیوهٔ مبارزهٔ شخصی و سازمانی اعضای جنبش نخواهد داشت.

تعهد مطالبه‌گری: هر عضو جنبش نما می‌تواند، بر اساس دیدگاه‌های ایدئولوژیک و استراتژیک خود، به دنبال «سرنگونی-براندازی-انقلاب» باشد، اما در رابطه با جنبش نما، تنها یک “مطالبه‌گر مبارز میدانی” است که با پندار، گفتار و کردار خویش، در تحقق مطالبات مشترک جنبش عمل خواهد کرد.

2- مسأله ایدئولوژی در نما

یکی از دلایل اصلی شکست طرح‌های اتحاد در گذشته، درگیری‌های ایدئولوژیک بوده است. برای جلوگیری از تکرار این اشتباهات و تضمین فراگیری جنبش، نما دارای ساختار زیر است:

فاقد هر نوع ایدئولوژی: جنبش نما، فاقد هر نوع ایدئولوژی سیاسی و فکری “خاص” است. این جنبش یک جنبش شهروند‌ محور مطالبه‌گری مبارز است که بر اساس منافع ملی، حقوق بشر و اصول دموکراتیک عمل می‌کند.

چارچوب منشور نما: فعالیت‌های هسته‌های نما در چارچوب منشور جنبش (که در بخش قبلی اشاره شد) استوار شده بر منافع و حقوق ملی و حقوق بشر، با پذیرشِ برابری حقوقی همهٔ انسان‌ها و نفی هر نوع تبعیض جنسیتی، نژادی، قومی، مذهبی و طبقاتی، انجام می‌شود.

اصل فراگیری: هر ایرانی، در هر نقطه‌ای از جهان، می‌تواند، با هر اندیشه و مرامی، یک “عضوِ سادهٔ هسته” نما باشد؛ تا زمانی که به منشور و آرمان‌های آن پایبند باشد. این فراگیری، عمق و گستردگی عملیاتی جنبش را تضمین می‌کند.

3- مسأله قدرت و جایگاه آلترناتیو (ضد انحصار قدرت)

جنبش نما به عنوان نماینده بخش سازمان‌ یافتهٔ جامعه مدنی و نیروی اجرایی مردم، قائل به تقسیم کار در مبارزه است:

نفی انحصار قدرت سیاسی: قصد جنبش نما، “کسب قدرت” و “تصرف قدرت” نیست، بلکه ایفای نقش یک جریان دموکراتیک در برابرِ “قدرت” حاکم است. این موضع‌گیری، هسته‌ها را از وسوسه سیاسی‌کاری و نفوذ قدرت‌های بیرونی مصون نگه می‌دارد.

عدم ارائه آلترناتیو سیاسی: جنبش نما، آلترناتیو سیاسی رژیم کنونی نیست. چرا که این مهم، مربوط به کنگره جمهوری‌خواهان دموکرات ملی یا کنگره ملی است که با آگاهی‌بخشی مردم نسبت به برنامه‌های سیاسی خود و کسب اعتماد عمومی، نظام و دولت آلترناتیو را به مردم معرفی می‌کند تا مردم با رأی خود به آن واقعیت بخشند.

تمرکز بر مطالبه‌گری و سازماندهی: با توجه به ماهیت “بی‌طرفی در جهت‌گیری سیاسی” و فقدان هرگونه انگیزه و هدفی برای کسب قدرت سیاسی، مشخص میکند که رسالت نما تدوین یک برنامهٔ حکومتی، اقتصادی یا تدوین طرح اولیه یک قانون اساسی و غیره نیست. تنها رسالت نما، مشخص کردن مطالبات اساسی مورد تأیید اکثریت مردم و تلاشی پیگیرانه برای تحقق آن مطالبات در میدان مبارزه و عمل است.

4- هدف نهایی و روش مطالبه‌گری و مبارز جنبش نما

هدف نما، «مطالبه‌گری و مبارز در میدان» است. این فرآیند به صورت پلکانی و با یک استراتژی جهش مطالبات پیش خواهد رفت:

شروع با مطالبات کوچک: آغاز از کوچکترین مطالبات مطرح در جامعه، مانند مطالبه پوشش اختیاری، دستگیری اختلاسگران، مقابله با فساد حکومتی و…  است.

ارتقای سطح مطالبه‌گری: ارتقای سطح مطالبه‌گری، به موازات رشد قدرت جنبش و پیوستن مردم به آن در طول زمان و سراسری شدن آن در سطح کشوری است، مانند مطالبه آزادی زندانیان سیاسی، لغو اعدام و.. .

هدف نهائی نما: هدف نهایی جنبش نما، زمینه‌سازی، سازمان و ساماندهی نیروهای مردمی و رساندن مردم به مطالبه حداکثری که سرنگونی، دستگیری سردمداران رژیم و تأسیس شورای رهبری یا دولت موقت و رسیدن به بسترهای یک نظام دموکراتیک ملی است.

روش مبارزه (نافرمانی مدنی و بهره‌گیری از امکانات فراهم‌آمده)

روش مبارزهٔ جنبش نما، “نافرمانی مدنی” با تأکید بر دفاع از خود و دیگر شهروندان است. تا زمانی که رژیم خشونت را از حد “معمول” فراتر نبرده باشد، روش مبارزهٔ جنبش نما، خشونت‌پرهیز خواهد بود.

روش‌های مبارزاتی نما: شعار و دیوارنویسی، اعتراض، میتینگ، اعتصاب، تظاهرات، توفان توییتری، شکایت در مجامع بین‌المللی، تا اعتصابات سراسری و فلج کردن رژیم حاکم، مبارز را پیش خواهد برد.

واکنش به خشونت نامتعارف: در صورت مواجه شدن جنبش با خشونت نامتعارف و غیرقابل قبول، جنبش به بررسی روش مبارزاتی جدید و موثر تری برای مقابلهٔ با خشونت نامتعارف، ابدا و تدوین خواهد کرد. این تصمیم با رعایت پروتکل‌های امنیتی و نیازهای مبارزاتی گرفته خواهد شد.

شکل مطالبه‌گری (استراتژی چند مطالبه داشتن): جنبش نما، در شکل مطالبه‌گری خویش، روش چند مطالبه داشتن را در پیش می‌گیرد:

الف) تک مطالبه در مقابل چند مطالبه: روش تک مطالبه داشتن (مانند ادامه مبارزه تا دستیابی به یک مطالبهٔ خاص) خطرناک و طولانی‌مدت است. اما روش چند مطالبه داشتن، مبارزه را در چند جبهه پیش می‌برد.

ب) مزایای روش چند مطالبه: این روش به دلیل درگیر کردن افراد بیشتری در جامعه و وارد کردن فشار همزمان و بیشتری بر رژیم، رژیم را در چند جبهه مشغول و درگیر می‌کند. نتیجهٔ این پریشانی و درگیری مسئولان رژیم در تصمیم‌گیری، افزایش فرسایش نیروهای سرکوبگر رژیم را در پیش خواهد داشت که آن را به فروپاشی نهایی نزدیک خواهد کرد.

ساختار رهبری و مدیریت نما (مدیریت جمعی و غیرهرمی)

1- جنبش نما، از مفهوم سنتی رهبری اجتناب می‌کند و یک ساختار رهبری توزیع‌ شده و دموکراتیک دارد که در آن:

رهبری مستقیم مردمی: جنبش نما، فاقد آن نوع از رهبری به معنای سنتی آن است. فاقد یک رهبر همه‌کاره کاریزماتیک و همچنین فاقد یک کمیتهٔ مرکزی قدرتمند چند نفره است که تعیین‌کنندهٔ همه چیز و همه‌کاره باشد و در نتیجه، فعالان و نیروهای مردمی هیچ‌کاره باشند!

رهبری به مثابه مدیریت: رهبری جنبش، همان مدیر، هماهنگ‌کننده و هدایت‌ کننده جنبش نما است. یک نوع مدیریت دموکراتیک و جمعی است که بر اساس خرد جمعی هسته‌های مستقل و شبکه‌های مرتبط عمل می‌کند و تحت تأثیر شورای رهبری یا دولت موقت کنگره جمهوری‌خواهان دموکرات ملی یا کنگره ملی عمل می‌کند. یک چنین رهبری:

کاهش خطر نفوذ: با این روش (ساختار شبکه‌ای).، خطر نفوذ نیروهای امنیتی به صورت چشمگیری پایین خواهد آمد.

کسب دانش «رهبری» عملیاتی: هسته‌ها با تمرین و استمرار در مبارزه با نیروهای سرکوبگر، به دانش “رهبری” و «جسارت در عملیات» برخوردار خواهند شد. همین دانش و جسارت آموخته شده به بلوغ عملیاتی و استقلال فکری آنان در میدان‌های مبارزه و انتقال آنها به نیروهای تازه نفس خواهد انجامید.

ساختار مدیریتی: تاکنون، در رأس جنبش نما، یک شورای انتخابی از سوی کنگره جمهوری‌خواهان یا ملی، با عنوان “شورای هماهنگی جنبش”، تشکیل خواهد شد تا کارهای اولیه سامان و سازماندهی هسته‌های مستقل مردمی را فراهم نمایند. تمامی تصمیم‌های شورای هماهنگی جنبش، از طریق شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های امن، به دور از فشارها و تهدیدهای امنیتی، به اعضای جنبش انتقال داده خواهد شد.

شوراهای مشورتی (هم‌سطح): دو شورای هم‌سطح و هم‌تراز، زیر نظر شورای هماهنگی جنبش، قرار دارد:

الف) شورای مردمی جنبش نما: که محل گفتگوی شهروندان مطالبه‌گر و مبارز است.

ب) شورای برجستگان جنبش نما: که محل گفتگوی برجستگان و نخبگان سیاسی مطالبه‌گر و مبارز است. این شورا متشکل از روشنگران، روشنفکران و شخصیت‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، و… “خوش‌نام” آزادی‌خواهان خواهند بود.

میباید تاکید کرد که شورای هماهنگی نما، در ادامهٔ راه مبارزه بوجود خواهد آمد و آن وقتی است که “جبهه، ائتلاف یا کنگره ملی” به شایستگی لازم رسیده و توان تشکیل شورای رهبری یا دولت موقت را پیدا کرده باشد.

اتصال به «جبهه، ائتلاف یا کنگره ملی»: در این مرحله، هسته‌های جنبش نما به صورت عملی و به دلیل توانایی رهبری به‌وجود آمده، به عنوان بازوان اجرایی شورای رهبری یا دولت موقت درخواهند آمد.

مرکز تصمیم‌گیری نهایی: مرکز تصمیم‌گیری استراتژیکی جنبش نما با شورای رهبری یا دولت موقت کنگره ملی است. اما رهبری میدانی جنبش را خود شهروندان عضو هسته‌های نما که اهداف، برنامه‌ها، و تصمیمات جنبش را به خوبی می‌دانند، نحوه عملیات و هدف‌های عملیات‌ها را تعیین خواهند کرد.

ساختار مدیریت و هماهنگی نما

1- شورای هماهنگی جنبش نما (مدیریت اجرایی)

شورای هماهنگی جنبش نما: رسالت این شورا، مدیریت اجرایی و هماهنگی مبارزات سراسری جنبش است و نه تصمیم‌گیری‌های ایدئولوژیک یا سیاسی، که در ساختارهای مدیریت سنتی سازمان‌های سیاسی به اجرا درمیآید. ساختار این شورا هماهنگی نما عبارتند از:

ترکیب اعضا آن: این شورا متشکل از 7 نفر از شورای برجستگان جنبش و 7 نفر هم از شورای مردمی جنبش است و ۳ عضور علی‌البدل از طرف هر دو شورا به شورای هماهنگی نما معرفی می‌شوند.

نحوه انتخاب: تمامی اعضا از طریق یک انتخابات مخفی و دموکراتیک از میان کاندیداهای منتخب دو شورا، انتخاب خواهند شد.

ماهیت شورا: شورای هماهنگی جنبش نما، کادر مرکزی یا نهادی متمرکز برای اعمال قدرت نیست. تنها، “مدیریت اجرایی نما” و هماهنگ‌کننده مبارزات میدانی است.

2- شورای مردمی جنبش نما (بستر گفتگوی شهروندان)

شورای مردمی جنبش نما، یک شورای مشورتی است که به عنوان محل گفتگوی شهروندان مطالبه‌گر و مبارز جنبش عمل می‌کند. این شورا، صدای خرد جمعی شهروندان را به فرآیند تصمیم‌گیری هدایت می‌کند.

بستر گفتگو: گفتگوی شهروندان مطالبه‌گر و مبارز، در فضای مجازی و در گروه‌های ارتباطی امن (مانند تلگرامی، زوم و دیگر سیستم‌های ارتباطی امن) انجام خواهد گرفت. در صورت ضرورت، امکان ایجاد چندین گروه ارتباطی هم‌ نام برای گنجایش بیشتر فعالین فراهم خواهد شد.

نمایندگان در شورای هماهنگی: ۱۰ عضو اصلی نمایندهٔ شورای مردمی در شورای هماهنگی جنبش، که ۳ تن از آنان عضو علی‌البدل خواهند بود، رأی مخفی، از میان افراد حاضر در شورای مردمی که برای حضور در شورای هماهنگی جنبش کاندیدا شده‌اند، انتخاب خواهند شد.

دوره عضویت: نمایندگان انتخابی شورای مردمی، به مدت شش ماه، در شورای هماهنگی حضور فعال خواهند داشت.

3- برجستگان جنبش نما (مشاوره استراتژیک)

شورای برجستگان جنبش نما، یک شورای مشورتی برای ارائهٔ راهبردهای کلان به جنبش است.

ترکیب اعضا: این شورا متشکل از روشنگران، روشنفکران، و شخصیت‌های “خوش‌نام” سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه است.

رسالت شورا برجستگان جنبش نما: رسالت اصلی این شورا، ارائهٔ پیشنهادهای استراتژیکی و تاکتیکی به جنبش نما است.  این پیشنهادها، توسط شورای هماهنگی و مدیران هسته‌های جنبش نما، مورد نقد و بررسی و سپس اجرا خواهند شد.

نمایندگان در شورای هماهنگی: ۱۰ عضو اصلی نمایندهٔ شورای برجستگان جنبش در شورای هماهنگیِ جنبش، که ۳ تن از آنان عضو علی‌البدل هستند، که با انتخاباتی مستقیم و با رأی مخفی، انتخاب خواهند شد.

دوره عضویت: نمایندگان انتخابی شورای برجستگان، به مدت شش ماه در شورای هماهنگی حضور فعال خواهند داشت.

سازوکار تصمیم‌گیری و انتقال اطلاعات

تمامی تصمیمات کلان هماهنگ‌کننده جنبش نما، در شورای هماهنگی جنبش نما گرفته خواهد شد، البته تا زمانی که شورا رهبری یا دولت موقت تشکیل نشده باشد.

اعضای این سورا، متشکل از ۱۴ عضو و ۶ عضو علی‌البدل که از شورای مردمی و شورای برجستگان، انتخاب شده‌اند. تصمیمات و برنامه‌های شورای هماهنگی جنبش نما، به اعضای هسته‌های میدانی توسط سیستم امن فرستاده خواهند شد.

نحوه ارتباط بین شوراها هماهنگی جنبش نما با هسته‌ها: نحوه ارتباط و انتقال اطلاعات و دستور و العمل‌ها در نمودار شماره ۵، نشان داده شده است.

مأموریت و چشم‌انداز نما

1- گذار از بن‌بست مجازی به عمل میدانی:

همان‌طور که می‌دانید، ملت، نهادهای سیاسی و مدنی، چه در داخل و چه در خارج از کشور، تلاش‌های بسیاری کردند تا نظام تبهکار جمهوری اسلامی را به زباله‌دان تاریخ بسپارند. اما در این مبارزات، شرایط مهندسی‌ شده‌ای را به آن‌ها تحمیل کردند و بدین طریق تلاش‌های آنان را بی‌ثمر کردند. یکی از مهم‌ترین این روش‌ها، تمرکز صرف بر مبارزه در شبکه‌های اجتماعی است.

2- نقد عوارض مبارزات مجازی:

آنچه در شبکه‌های اجتماعی رواج یافته این است، که پتانسیل فعال بودن در افراد را بجای هدایت به میدان عمل، در یک بن‌بست خسته‌کننده “مبارزاتی” و حرکت بی‌پایانی بر روی دایرهٔ دنیای مجازی قرار داده‌اند. نتیجه این حرکت‌های مدار بسته عبارتند از:

اتلاف انرژی و زمان فعالین: خبرهای تکراری و بازتولید شده، تبادل نظرهای بی‌پایانی که دو طرف نه همدیگر را می‌شناسند و نه می‌توانند با همکار نزدیک داشته باشند.

تصور مبارزه کردن: “مبارزانی” که بر روی لایک‌ها و یا دسته‌گل‌های هدیه شده حساب باز می‌کنند، به توهم «مبارز بودن» دچار شده‌اند. آنان به جای مبارز در میدان عمل و ایجاد تغییرات بنیادی در کشور، مشغول “نبردهای” مجازی هستند و نتیجه آنها نیز در همان دنیای مجازی باقی خواهد ماند. در حالی که استبداد در دنیای واقعی در حال تاراج اموال ملت، نابودی محیط زیست، و تحقیر ملت در داخل و خارج از کشور است.

این بدین معنی نیست که فعالین دنیای مجازی قصد خدمت به جنبش آزادی‌خواه ایران را ندارند. برعکس، فعالین در توییتر، برای نمونه در رویدادهای ۸۸ ایران را نه فقط زیر پوشش گرفتند، بلکه جهان را شوک‌زده از آنچه بر ملت ایران می‌گذشت کردند. اما نتیجهٔ نهایی این مبارزات مجازی (به غیر از افشاگری‌ها)، تنها همان “دسته‌گل‌ها” و “لایک‌ها” بوده که بر روی صفحهٔ مانیتور مانده و نتوانسته‌اند استبداد را در جامعه حتی یک قدم به عقب برانند.

3- جنگ اطلاعاتی و تاکتیک‌های نفوذ رژیم

باید تأکید کرد که آگاهی‌رسانی‌های شبکه‌های اجتماعی، رژیم تبهکار را مجبور به تشکیل ستادهای مختلفی برای کنترل، اخلال و شناسایی مبارزان فعال در فضای مجازی کرد. از سوی دیگر رژیم با درک توانایی‌های همین شبکه‌های اجتماعی توان تخریبی، تولید و نشر پروپاگانداها و نفوذ و کنترل اپوزیسیون توسط سیستم‌های اطلاعاتی خود را نیز فراهم کرد.

4- چند مورد از تخریب‌ها و کنترل‌های سیستم‌های امنیتی رژیم عبارتند از:

الف) با فشار دکمه‌ای “صدا رسانی” و “سلسله اعصاب” ارتباطی مبارزان را در اینترنت قطع کرده یا مختل می‌کند.

ب) با سلول‌های گیرنده و اکانت‌های فیک، بحث‌های ساختگی “موافق” و “مخالف” بر سر موضوعات حاشیه‌ای ایجاد و گفتمان اپوزیسیون را کنترل می‌کند.

پ) با گسترش دام‌های اطلاعاتی برای شناسایی فعالین با اکانت‌های فیک و گفتگوهای ساختگی، موفق به شناسایی و دستگیری فعالین سیاسی شده‌ است.

ت) عوامل اطلاعاتی با بحث‌ها و استمرار فعالیت در گروه‌های مجازی، خود را در ذهن مبارزان جوان “چهرهٔ آشنا و قابل اعتماد” نمایان کرده‌اند تا در لحظه‌های حساس، از آنان استفاده ابزاری کرده و نظم گروهی یا امید به ادامه مبارزه را تبدیل به یأس کنند.

5- راهکار جنبش نما: تشکیل هسته‌های مستقل میدانی

برای خروج از این بن‌بست مبارزات مجازی، از یکسو، این پروژه می‌تواند فعالین شبکه‌های اجتماعی را در دنیای واقعی فعال کند و از سوی دیگر، شبکه‌های اجتماعی را به ابزار ارتباطی برای دنیای واقعی مبارزه به کار برد. از این رو، طرح تشکیل هسته‌های ۳ تا ۵ نفره، که رابطه خویشاوندی یا دوستی و آشنایی طولانی‌مدت باهم دارند، را تهیه و برای اجرا پیشنهاد می‌کند.

هسته‌های نما

ساختار امنیتی هسته: این هسته‌ها به‌صورت مستقل و با ساختار افقی، بدون فرمانده یا کادر رهبری متمرکز تشکیل و عمل خواهند کرد. این ساختار و عملکرد هسته‌ها جنبش نما را از خطر عوامل نفوذی و نشت خبر تا حد بسیار زیادی دور نگه خواهد داشت. ردیابی آن‌ها توسط سلول‌های گیرنده و خبرچین‌های نظام و در نهایت شناسایی کردن آن‌ها توسط سیستم‌ها و دستگاه‌های اطلاعاتی، بسیار سخت خواهد شد.

ماموریت هسته: این هسته‌ها پس از فعالیت‌های متعدد و کسب دانش لازم در نحوه اجرای برنامه‌های مبارزاتی‌شان، به بلوغ عملیاتی می‌رسند.

سازوکار تکثیر

۱- شرط تکثیر:

هسته تا مرز ۶ نفره شدن پیش می‌رود. هرگاه اعضای گروه به ۶ نفر برسد (که نشانهٔ موفقیت در عضوگیری امن و کارآمدی عملیاتی است)، هسته تقسیم می‌شود.

فرآیند تکثیر: گروه به دو گروه ۳ نفره تقسیم شده و از هم جدا می‌شوند و به‌صورت مستقل از یکدیگر به فعالیت‌شان ادامه می‌دهند.

تکثیر چندگانه: ممکن است در بعضی از موارد اعضای یک گروه بنا بر مسائل امنیتی یا گسترش بیشتر تصمیم به تشکیل گروه‌های دیگر بگیرند؛ در این صورت، اعضای گروه از هم جدا شده و هر کدام از اعضا، خود تشکیل‌دهندهٔ گروه دیگری خواهند شد.

۲- مزایای گروه‌های ۳ تا ۵ نفری هسته‌های نما در شبکه گسترده نما

مزایای اصلی این روش در مستقل بودن هسته‌های ۳ تا ۵ نفری در شبکه گسترده است به‌طوری که نیروهای نفوذی یا با قطع و وصل سیستم‌های اینترنتی، تأثیر چندانی بر روی فعالیت‌های آن‌ها نخواهند گذاشت. آنچه مسلم است، مردم نتیجهٔ کار گروهی هسته‌های نما را در دنیای واقعی خواهند دید و همین امر شجاعت مردم در ایستادگی در برابر نیروهای سرکوبگر را بالا خواهد برد.

ساختار هسته‌های نما و نقشه‌راه عملیاتی (گام‌های اولیه)

1- ساختار هسته‌های ۳ تا ۵ نفری

همانطور که در بالا تأکید شد، ساختار گروه‌های نما دارای ویژگی‌های زیر است:

ساختار افقی: ساختار هسته‌ها افقی است که به‌صورت اشکالی نظیر مثلث یا ستاره طراحی می‌شود.

      

نمودار شماره ۱: نمای هسته‌های نما (۳ تا ۵ نفره)

دلیل ساختار افقی: در گروه‌های کوچک نظیر هسته‌های نما، به دلیل کوچک بودنشان، رسیدن به تفاهم، درک مشترک و اعتماد میان اعضا راحت‌تر و سریع‌تر انجام می‌گیرد. این سه خصلت شرط لازم برای کار موفق گروهی و اجرای عملیات‌های میدانی است.

2- فرآیند تکثیر و گسترش شبکه

برای حفظ امنیت و تسریع در گسترش ارگانیک جنبش، هسته‌ها می‌باید در صورت کسب آمادگی، اقدام به تکثیر کنند،

تکثیر یا جدایی پس از انسجام: هر هسته بعد از کسب انسجام و کارآمدی در فعالیت‌های میدانی و کسب مهارت‌های لازم در مبارزه، زمانی که از مرز ۵ نفر عضو می‌گذرد ( یا اعضای گروه سه نفره قادر به تشکیل گروه‌های دیگر باشند)، از هم جدا شده و به‌صورت مخفیانه تشکیل گروه‌های مستقل دیگری را می‌دهند. این تکثیر باعث می‌شود که لو رفتن یک هسته، نتواند به کل شبکه هسته‌ها ضربه بزند.

نمودار شماره ۲ و ۳: فرآیند تکثیر هسته‌های نما

3- مدل تکثیر دکترین کاتولیک:

ممکن است در بعضی از موارد اعضای یک گروه، بنا بر مسائل امنیتی و یا گسترش بیشتر، تصمیم به تشکیل گروه‌های جدید بگیرند. در این صورت، آنان از هم جدا شده و هر کدام از اعضا، خود تشکیل‌دهندهٔ گروه دیگری خواهند شد. این فرآیند شباهت به “دکترین کاتولیک” دارد.

در دکترین کاتولیک، در جایی از جهان به دلیل سختی و دوری راه و بدی شرایط زیستی، که اسقف‌ها میان‌سال و مسن نمی‌توانستند به آنجا بروند، از نیروهای جوان یا مستشاران دینی، با اختیارات گسترده، به‌صورت مستقل مأموریت‌ تبلیغ مسیحیت و انتقال سیاستهای واتیکان را به عهده میگرفتند. هسته‌های نما، به دلیل نداشتن ستاد یا فرماندهی مشترک، به مانند مستشاران مسیحی، با دانش، تجربه و نیازهای محلی می‌توانند در لحظه‌های مناسب عملیات‌های مهم و موفقیت‌آمیزی را با تصمیم گیری مستقل به انجام برسانند.

4- ساختار ارتباطی (تیر شکسته)

نمونه دیگر، عملکرد هسته‌ها به مانند نیروهای ویژه نظامی است که در پشت خطوط دشمن رخنه می‌کنند. ولی به دلیل سکوت ارتباطی، می‌باید بر اساس شرایط و موقعیتی که دارند بهترین هدف را انتخاب کنند.

هسته‌های نما هم به دلیل شرایط سرکوب و اختناق، مشکلات ارتباطی میان هسته‌ها، توسط شورای هماهنگی جنبش (که به دلایل امنیتی در خارج از کشور قرار دارد) انجام می‌شود، و همین امر موجب می‌شود که:

5- شبکه غیرهرمی:

به دلیل مشکل ارتباط‌گیری و عدم ارتباط بین هسته‌ها، به شبکه‌ای هسته‌ها نما از طریق شبکه ویژه‌ی با هم ارتباط برقرار می‌کنند. هسته‌ها فقط به‌صورت شبکه‌ای، جهت هماهنگی فعالیت‌های مشترک و هم‌زمان کردن عملیات‌های بزرگ و مهم با هم، توسط شورای هماهنگی جنبش مرتبط می‌گردند.

نمودار شماره ۴: ساختار شبکه‌ای ارتباط هسته‌های نما

6- راهکار انتقال تصمیم و اطلاعات:

راهکار شورای هماهنگی جنبش نما برای انتقال تصمیم‌های گرفته شده در شورای هماهنگی جنبش نما به هسته‌ها و از سوی دیگر، کسب اطلاعات و دریافت شرایط و توانایی‌های هسته‌های  مطابق با نمودار زیر عمل خواهد کرد.

نمودار شماره ۵: راهکار انتقال تصمیمات و اطلاعات نما

هسته‌های نما نیز به همین طریق، مستقل و به‌صورت مخفی و بر اساس اصول مورد قبول واقع شده، بدون ارتباط فیزیکی با یکدیگر، از طریق شبکه، فعالیت مؤثر در جهت تضعیف توان سرکوب و در نهایت نابودی رژیم خواهند داشت.

گام‌های عملیاتی اولیه

1- از کجا می‌باید شروع کرد؟

عملکرد هسته‌های نما، علیه نیروهای تبهکار و سرکوبگر رژیم، با هدف ایجاد “جنگ روانی مستمر” اجرا در میآید. از سوی دیگر، نوع عملیات‌ها می‌باید موجب تقویت روحیه مردم و دلگرمی نیروهای مبارزه در میدان بشود. از این رو، فعالیت‌ها و عملیات هسته‌های نما، به‌صورت خلاصه، به‌دنبال نتایج زیر است:

تقویت روحیه: ایجاد و تقویت روحیه در بین نیروهای مردمی و شهروندان آگاه،

گسترش آرمان‌ها: گسترش آرمان‌ها و خواسته‌های دموکراتیک مردم،

تضعیف حاکمیت: تلاش در ناامید و تضعیف نیروهای پشتیبان رژیم تبهکار،

ریزش و تخریب: تأثیرگذاری در ریزش و تخریب بنیادهای رژیم،

عملیات همگانی: فعالیت و عملیاتی میدانی می‌باید طوری انتخاب شود که اکثر واحدها و هسته‌های نما قادر به انجام آن باشند.

2- گام نخست پروژهٔ نما: شعار و دیوارنویسی سراسری

گام نخست هسته‌ها: در مرحله نخست تا کسب دانش و تجربه کامل گروه‌های نما، هسته‌ها بر روی دیوار و شعار نویسی کار میکنند.

الف) توجه داشته باشید که شعار و دیوارنویسی وقتی تحت یک نام واحد (نما) و با یک هدف مشترک، در تمامی

نقاط کشور به اجرا درمیآید، تا اثر روانی مؤثری بر روی نیروهای وامانده رژیم داشته باشد.

ب) از سوی دیگر، به عنوان یک عملیات تمرینی میدانی می‌تواند اعتماد به نفس اعضای هسته ها را بالا برده، یا جسارت نیروهای تازه به صحنه مبارزه آمده‌ را بالا ببرد.

 

هم‌میهنان آزاده:

در شرایط کنونی، با توجه به ماهیت برخی از رهبران جریانات سیاسی و مدنی، به دلایل قدرت‌طلبی، بی‌اعتباری، وابستگی، تفرقه و فساد و استمرارطلبی و در بعضی موارد، نیروهای راستین مردمی به دلیل ناشناخته بودن، توان ایجاد

ائتلاف کارآمد برای مبارزه با رژیم جنایتکار را ندارند. همین عدم توانایی نیروهای مردمی، رژیم را در سرکوب مردم و ادامه حکومت ضد مردمی را بالا برده است.

در چنین وضعیتی، ایدهٔ ایجاد یک اتحاد در عمل، نیروهای مستقل انقلابی، تحت نام “نیروهای مستقل انقلاب”، با تکیه بر  نيروی مردمی، در حال رشد و شکوفایی است. این ایده، علاوه بر تکیه بر شهروندان، برخلاف ماهیت یک “جبههٔ متحد ملی” که به‌صورت معمول، یک امر کوتاه‌ مدت و مرحله‌ای و مقطعی است، یک ایده “فرا زمانی” و “همیشگی” است. با این ساختار و ماهیت جنبش نما، جنبش نما تبدیل بازویی توانا برای “ائتلاف ملی”  جهت اعمال قدرت و زورآزمایی میدانی در برابر حاکمان مستبد فعلی خواهد بود.

در نهایت جنبش نما، توان مطالبه‌گری مردم را بالا برده و بدلیل همین ماهیت جنبش نما، توان مطالبگری مردم پایدار و ماندگار خواهد بود.

با مهر

اکبر کریمیان