by Nahid Amiri | دسامبر 16, 2020 | زنان
سال ۱۹۸۴ کلارا زتکین صفحاتی از جریده‌ی زنان سوسیال-دموکرات با نام «برابری» را که از سه سال پیش راه‌اندازی کرده بود به موضوع منازعه علیه جریان اصلی فمینیسم آلمانی اختصاص داد. زتکین نوشت «فمینیسم بورژوا و جنبش زنان پرولتاریا دو جنبش اجتماعی اساساً متفاوت هستند.»
به گفته‌ی زتکین فمینیست‌های بورژوا از خلال نزاع میان جنس‌ها و ستیز بر ضد مردان طبقه‌ی خودشان، به دنبال اصلاحات هستند بدون اینکه موجودیت سرمایه‌داری را به پرسش بکشند. در مقابل زنان کارگر به واسطه‌ی جدال طبقه علیه طبقه و در نبردی مشترک با مردان طبقه‌ی خود به دنبال فراتر رفتن از سرمایه‌داری هستند.
تا سال ۱۹۰۰ زنان در حزب سوسیال-دموکرات آلمان (اس.پی.دی.) کنفرانس‌های شش ماه یک بار خود را درست پیش از کنفرانس‌های حزب برگزار می‌کردند؛ کنفرانس‌هایی که در آنها پیرامون تمام موضوعات داغ جنبش زنان کارگر بحث می‌کردند. این توان ایدئولوژیک و سازمانی، جنبش زنان کارگر سوسیالیست آلمانی را به ستون اصلی جنبش زنان سوسیالیست جهانی تبدیل کرده بود.
در سال ۱۹۰۷ کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست اولین گردهمایی خود را در شهر اشتوتگارت آلمان برگزار کرد و مهم‌ترین خواسته‌اش را چنین مطرح کرد: «حق رأی زنان جهان فارغ از در نظر گرفتن دارایی، مالیات، تحصیلات یا هرگونه مانع دیگری که ممکن است سد راه زنان طبقه کارگر برای بهره‌مندی از حقوق سیاسی‌شان شود.» نمایندگان تأکید داشتند که مبارزه برای کسب حق رأی «نه در همراهی با جنبش زنان بورژوا بلکه با مشارکت احزاب سوسیالیست» انجام میشود.
دعوت به دوره‌‌ی بعدی کنفرانس جهانی زنان سوسیالیست، که سه سال بعد در کپنهاگ برگزار شد، همان وفاداری به نبرد طبقاتی پرولتاریا را به نمایش گذاشت: «ما از تمام احزاب سوسیالیست و سازمان‌های زنان سوسیالیست و همچنین همه سازمان‌های زنان کارگر که پایه و اساس مبارزات طبقاتی هستند دعوت میکنیم که نمایندگانشان در این کنفرانس شرکت کنند.»
کشورهایی از سراسر اقیانوس اطلس در این کنفرانس شرکت کردند. سال پیش از آن زنان کارگر سوسیالیست آمریکا ۲۸ فوریه را «روز زن» نامگذاری کرده بودند و سال بعد کنفرانس کپنهاگ آن را رخدادی معرفی کرد که «توجه دشمنان ما را به خود جلب کرده است.»
به دنبال حرکت رفقای آمریکایی، لوییس زیتس نماینده کشور آلمان پیشنهاد کرد روزی برای «روز جهانی زن» تعیین و سالانه جشن گرفته شود. زتکین و صد نماینده‌ی زن از هفتاد کشور دیگر با این پیشنهاد موافقت کردند.
by Nahid Amiri | دسامبر 15, 2020 | کتابها
سوسیال دموکراسی-سوسیال دموکراسی نوشته‌ی لِین کِنورثی
اهداف اصلی‌ای که سوسیال دموکراسی در تلاش برای تحقق بخشیدنشان است و باعث تمایز آن از سایر کاپیتالیسم‌هایی که عملاً وجود دارند میشود امنیت اقتصادی، برابری (نابرابری کم) فرصت‌ها و رفاه جمعی است. بهتر است دسته‌ی دیگری هم به این لیست اضافه شود: برابری اقتصادی (نابرابری درآمد کم یا نسبتاً کم)، آموزش، اشتغال، دولت خوب، سلامت، مسکن و امنیت. دموکراسی‌های اجتماعی‌ای که .عملاً وجود دارند به دسته‌ی دوم هم توجه دارند، اما لزوماً گرایشی مشخص یا راهکاری برای دستیابی به آنها ندارند.
by Behzad Samimi | دسامبر 10, 2020 | دسته‌بندی نشده
ارزش چیست، پول چیست؟
فرزین خوشچین
از دیدگاه اقتصاد سیاسی، هرآنچه نیاز مادی ما را برآورده کند «ارزش» نامیده می شود.
«ارزش» بر دو گونه است- ارزش مصرف و ارزش مبادله.
هر چیز مادی دارای یکی و یا هردوی این ارزشها می باشد.
هرآنچه یکی از نیازهای ما (نوشاک، خوراک، پوشاک، خانه و آسایش) را برآورده کند، دارای ارزش مصرف می باشد.
برخی چیزها دارای ارزش مصرف هستند، اما مبادله نمی شوند- مانند هوا.
برخی چیزها دارای ارزش مصرف نیستند، اما مبادله می شوند- مانند پول.
مردم برای برآوردن نیازهایشان مجبورند کار کنند و چیزهایی را تولید کنند.
هیچکس نمی تواند همۀ چیزهایی را، که نیاز دارد، خودش تولید کنند.
مردم مجبور بوده اند بخشی از تولیدات خودشان را در برابر بخشی از تولیدات دیگران مبادله کنند.
تولیداتی، که در برابر تولیدات دیگر مبادله می شوند، «کالا» نامیده می شوند.
مبادله می تواند «مبادلۀ ساده» (کالا در برابر کالای دیگر) باشد.
برای آسانتر شدن مبادلۀ کالاها با یکدیگر، پول را اختراع کرده اند و ما هر کالایی را، که می فروشیم، یا می خریم، آنرا در برابر پول مبادله می کنیم.
پول چیست
طلا، الماس و … چه نقشی در اقتصاد بازی می کنند
پول نیز گونه ای کالاست؛ کالای واسطه.
پول را اختراع کرده اند، زیرا مبادلۀ کالاها با یکدیگر بسیار دشوار و کند انجام می شد.
1) نمی توان همیشه کسی را پیدا کرد، که به کالای ما نیاز داشته و بخواهد کالای خودش را در برابر کالای ما مبادله کند. 2) نمی توان همیشه کسی را پیدا کرد، که کالایش همانی باشد، که ما نیاز داریم.
3) با خود حمل کردن نمک، پوست، روغن، شراب یا هر چیز دیگری بعنوان «کالای واسطه» برای پیدا کردن کسی، که حاضر باشد کالایش را با کالای ما مبادله کند، بسیار سخت و حتی ناشدنی است.
4) بسیار امکان دارد کالای ما پیش از رسیدن به دست مشتری، فاسد شود.
بنا بر این، پول نقش «کالای واسطه» را بازی می کند: 1) سبک و قابل حمل است. 2) فاسد نمی شود. 3) همه آنرا قبول دارند و حاضرند کالای خودشان را با پول مبادله کنند.
پول دارای «ارزش مبادله» است، یعنی ارزش همۀ کالاها را با مقدار کم یا بیش پول می سنجیم. اما پول دارای ارزش مصرف نیست، حتی اگر سکۀ طلا یا نقره باشد. سکه های طلا و نقره دارای ارزش مبادلۀ بیشتر و متمرکزتر در خود می باشند.
برای آسانتر شدن پرداختها در برابر مقدار بیشتری از کالا، نه تنها سکۀ طلا، بلکه حتی شمش طلا، و یا الماس را مبادله می کنند.
با اینهمه، اسکناس همین نقش را می تواند بازی کند، زیرا حمل و نقل، انبار کردن و پرداخت کردن در برابر کالاهایی با حجم کمتر بوسیلۀ اسکناس آسانتر است، تا با شمش طلا و تکه های الماس و …
حتی خود طلا و الماس و … را نیز با مقدار پول ارزشگذاری می کنند.
تکرار می کنیم: پول- کالای واسطه است، که در مبادلۀ همۀ کالاها به کار می رود.
تا زمانی، که کالا تولید می شود، پول نیز لازم خواهد بود. اما شکل پول همواره در درازای تاریخ تغییر کرده است و بازهم تغییر می کند: چک، سفته، برات نمایانگر مقدار معینی از پول می باشند، که امروزه کمتر به کار می روند.
امروزه پول درشکل فیزیکی در حال ناپدید شدن است.
جای پول فیزیکی را «کارتهای اعتباری» گرفته اند. اما مفهوم پول همچنان وجود دارد و لازم است برای مبادلۀ کالاها.
هنگام خرید کردن با کارت اعتباری، چندین شماره از حساب ما کم می شوند تا جایی، که دیگر به سِفر برسند، یعنی پولی در حسابمان نمانده باشد و مجبور باشیم تا دریافت دستمزد ماهیانۀ خودمان صبر کنیم.
چندی است، حتی پول مجازی به نام «بیت کوین» اختراع شده و بعنوان «پول جهانی» در گردش است، که وجود فیزیکی ندارد، بلکه تنها در شبکه های اینترنت به کار می رود. با اینهمه، «بیت کوین» نیز نمایانگر ارزش مبادلۀ کالاهاست و کارکردش همانند پول فیزیکی می باشد.
پول- نمایانگر ارزش مبادله است، اما خودش دارای ارزش مصرف نیست.
پول، طلا، الماس، انگشتر، گردنبند و … نمایانگر «ارزش مبادله» هستند، اما خودشان کمتر نمایانگر «ارزش مصرف» هستند. تنها در مواردی ویژه در دندانپزشکی و صنایعی مانند الکترونیک، طلا در ساختن کالاهای مصرفی کاربرد داشته و در چنین حالتی، طلا دارای «ارزش مصرف» نیز می باشد.
فلزهای آهن، نقره، مس، روی و … بسیار بیشتر از طلا ارزش دارند، زیرا دارای ارزش مصرف هستند- از مس و نقره و آلیاژ روی و مس، ظروف و قاشق و… می توان ساخت؛ از آهن ابزار ساخته می شود. اگر آهن وجود نمی داشت، تمدن بشری به این پایه نمی رسید، زیرا هیچ فلزی به سختی و قابلیت شکلگیری آهن نیست. چکش، قیچی، کارد، تبر، خیش و .. همه چیز را از آهن می ساخته اند. یکی از بزرگترین علتهای پیشرفت نکردن تمدن سرخپوستان امریکا، دسترسی نداشتن آنها به آهن بود. اما طلا دارای ارزش مصرف نیست و تنها به کار زیور می خورد. شاید در برخی موارد جراحی از پلاتین و طلا استفاده می شود، اما از طلا نمی توان ابزار ساخت.
فرزین خوشچین
26 ـ 06 ـ 2020
by Behzad Samimi | دسامبر 10, 2020 | مقالات
سیستم غیرمتمرکز پارلمانتاریستی
ثریا ندیم پور
پارلمانتاریسم یک سیستم اداره کشور است. در چنین سیستمی مجلس (پارلمان مرکزی) نقش تعین کننده در اداره کشور را دارد. مجلس متشکل از نمایندگان مردم میباشد. این نمایندگان با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند.
مجلس دارای دو وظیفه مهم میباشد. ۱. تصویب قوانین ۲. انتخاب دولت. دولت مسئولیت اجرای قانون وضع شده توسط مجلس را دارد. اگر دولت وظایف اش را بدرستی انجام ندهد، مجلس میتواند دولت را برکنار کند.
دو نوع پارلمانتاریسم وجود دارد ؛ پارلمانتاریسم متمرکز و پارلمانتاریسم غیر متمرکز.
پارلمانتاریسم متمرکز
در این سیستم کشور دارای یک مجلس و یک دولت مرکزی است.
در یک سیستم پارلمانتاریستی(متمرکز ویا غیر متمرکز) رئیس کشورکه معمولا بعنوان نماینده (نماد) تمام کشور بحساب میآید می تواند یک پادشاه بدون اختیارات ویا یک رئیس جمهور با اختیارات محدود ویا بدون اختیارات باشد. رئیس جمهوردرانتخابات دوره ای هر چندسال یکبار و با رأی مستقیم مردم انتخاب میشود. میزان اختیارات رئیس جمهور را مجلس تعیین می کند.
پارلمانتاریسم غیر متمرکز
پارلمانتاریسم غیر متمرکز بدین معنی است که بغیر از پارلمان مرکزی ( مجلس مرکزی) هر استانی و هرشهری خود دارای پارلمان است. مردم هر چهار سال یک بار نمایندگان خود را برای شرکت درسه پارلمان، شهری، استانی و مرکزی تعین میکنند.پارلمان مرکزی دولت مرکزی را متشکل از وزرا تشکیل میدهد. پارلمان شهری و استانی نیز دولت های خودرا که متشکل از نمایندگان منتخب مردم هستند تشکیل میدهند.
در این سیستم دولت مرکزی لایحه های پیشنهادی خود را قبل از اینکه به مجلس ببرد به پارلمان های استان ها و شهرها برای نظر خواهی میفرستد. این پیشنهادات از طریق نمایندگان مردم در این پارلمان ها به ارگان های اجرائی تحت مسئولیت پارلمان مربوطه برای نظر خواهی فرستاده میشود.
ساختار سیستم غیرمتمرکز پارلمانتاریستی
لایحه های پیشنهادی از طرف دولت مرکزی برای نظرسنجی به پارلمان ها
وظایف پارلمان استان
این پارلمان بالاترین ارگان تصمیم گیرنده درسطح استان است. از وظایف این پارلمان پیش بردن برنامه های دولت مرکزی و همچنین مسئولیت بهداشت و درمان، ترافیک و نیز فرهنگ و هنر در سطح استان می باشد. بودجه خدمات ذکر شده بطور عمده از مالیات مردم تامین میگردد. تعین سطح مالیات استان از اختیارات پارلمان استان است.
.در رأس هر یک از ارگان های تحت مسئولیت پارلمان استان ارگان اجرایی، رهبری- سیاسی قرار دارد. این ارگان متشکل از نمایندگان مردم و منتخب پارلمان استان می باشد. این ارگان های اجرایی در مقابل پارلمان پاسخگو و موظف هستند سالانه گزارش کاری وچگونگی استفاده از بودجه مربوطه را به پارلمان بدهند. این گزارش قبل از تحویل به پارلمان توسط ارگان بازرسی پارلمان مورد بررسی قرار می گیرد سپس این گزارش قابل دسترس مردم و دستگاه های ارتباط جمعی خواهد بود. ارگان بازرسی پارلمان متشکل از نمایندگان مردم که خود منتخب پارلمان هستند.
وظایف دولت استان، بالاترین ارگان اجرایی استان دولت استان است. اعضاء دولت استان
متشکل از نمایندگان مردم و منتخب پارلمان استان می باشند دولت استان پیشنهادات مختلف ارگان های رهبری – سیاسی ادارت تحت مسئولیت پارلمان استان را از جمله بودجه پیشنهادی آنها را مورد بررسی قرار داده بهمراه دیگر پیشنهاد های خود بصورت لایحه پیشنهادی به پارلمان استان می برد.
ساختار تشکیلات استان
وظایف پارلمان شهر
بالاترین ارگان تصمیم گیرنده در مورد مسائل خدماتی شهروندان، پارلمان شهر است.
پارلمان شهر مسئولیت پیشبرد برنامه های دولت مرکزی ونیز خدمات اجتماعی مورد نیاز شهروندان، از جمله اداره آموزش و پرورش، مهد کودک، امورات مربوط به سالمندان، امور بهزیستی، اداره کار شهری، اداره محیط زیست، اداره ساختمان سازی، پناهنده گیری، رشد و تقویت انجمن های مختلف مردمی و.بعهده دارد. بودجه این خدمات بطور عمده از مالیات شهروندان تأمین می شود. تعین سطح مالیات شهری از اختیارات پارلمان شهراست.
در رأس هر یک از ارگان های تحت مسئولیت پارلمان شهر ارگان اجرایی رهبری- سیاسی قرار دارد. این ارگان متشکل از نمایندگان مردم و منتخب پارلمان شهر می باشند. این ارگان های اجرایی در مقابل پارلمان شهر پاسخگو و موظف هستند سالانه گزارش کاری وچگونگی استفاده از بودجه مربوطه ونیز بودجه پیشنهادی خود را برای سال بعد به پارلمان. بدهند. این گزارش قبل از تحویل به پارلمان توسط ارگان بازرسی پارلمان شهرمورد بررسی قرار می گیرد سپس این گزارش قابل دسترس برای مردم و دستگاه های ارتباط جمعی.خواهد بود.
وظایف دولت شهر بالاترین ارگان اجرایی شهر دولت شهری است. اعضاء دولت شهری متشکل از نمایندگان مردم و منتخب پارلمان شهر می باشند. دولت شهرنقش هماهنگ کننده را بین ادارات تحت مسئولیت پارلمان شهرایفا می کند..دولت شهرپیشنهادات مختلف ارگان های رهبری – سیاسی ادارت تحت مسئولیت پارلمان را و همچنین بودجه پیشنهادی آنها را مورد بررسی قرار داده بهمراه پیشنهاد های خود بصورت لایحه پیشنهادی به پارلمان شهربرای رأی گیری می برد.
ساختار تشکیلات شهر
