از داستان کوتاه (“سه سوا…
قبل از هر چیز درود می فرستم بر تمامی حضار محترم وسپاسگزارم از وقتی که در اختیارم گذاشته شده!
شاید با خودتان بگویید قرار بود این سمینار در جهت پیدا کردن راه کارهای عملی برای همگرایی بیشتر جمهوریخواهان و نهایتا پیش بردن برنامه هایی برای تشکیل کنگره ی جمهوریخواهان باشد ! در حالیکه الان به محفل ادبی تبدیل شده. برای روشن شدن همین. نکته و دلگرمی شما که از موضوع خارج نخواهم شد باید بگویم: یکی .تاکید میکنم فقط” یکی” از دلایلی که تاکنون به نتیجه ی ذکر شده در اول صحبتم دست نیافته ایم این است که : در بسیاری از موارد ما انتظار داشته ایم که یک داستان کوتاه برایمان نقش یک رمان را ایفا کند. در “سه سوال ” تولستوی پادشاهی بدنبال: پاسخ به سه سوال مشخص است- به سرعت بدنبال حل مشکل است – فقط به یک جنبه میپردازد – سریع دنبال راه حل و پایان بندی است-
لحظه ی بحران که همانا طرح سه سوال و مشغولیت ذهنی خود است را محور قرار می دهد. درست مانند یک پروژه با خصوصیاتی همچون: موقتی بودن- انحصاری بودن که منظور اختصاص به موضوع خاص است- استمرار نداشتن و گسست زمانی که مرتبط با دیگر پروژه ها می تواند نباشد. مثلا یک پروژه ی ساختمان ی در یک محل مرتبط با پروژه ی ساختمانی درکشور دیگر و حتی همزمان با ان نیز می تواند نباشد. اما پر وست در شاهکار خود بنام ” در جستجوی سالهای از دست رفته” با گشاده دستی رمانی هفت جلدی را به رشته ی تحریر در می اورد وشخصیت های مختلف را در پروسه ای از زمان کودکی تا میانسال ی شخصیت اصلی به خواننده می شناساند.در اینجا بر خلاف ” سه سوال: ” طول زمان را شاهدیم ایده ها متفاوت و گاه متناقض را می بینی م پیوستگی را حتی با پس و پیش شدن زمان از دست نمی دهیم با وجود موانع تغییرات عمده ای رخ می دهند. مرتب سری به گذشته می زند و دوباره به حال برمی گردد، اما در نهایت جمع می شود و دیگر مانند نردبانی با پله های مفقود شده نیست دقیقا مثل یک پروسه: مجموعه ای از فعالیت های مرتبط در توالی مشخص ورودی مشخص – گام های عملی – با خروجی مطلوب یک اصل داره که باید موقعیت ها نسبت به ان تعریف بشوند اینجای سخنم را از اقای نیکخواه به عاریه می گیرم: چه روایتی داریم؟
روایتی گسسته- روایات گسسته از شخصیت ها – سازمانها و مقاطع تاریخی. در حالیکه ما نیاز به یک رمان با فصول گوناگون داریم.
به بیانی : برای رسیدن به کنگره ی جمهوریخواهی بایستی راه پروسه را در پی گیریم. در عین حالی که در سازمانها و نهادهای خودمان پروژه های متفاوتی را انجام می دهیم. رمان بنویسیم – رمانی پیوسته که در ان منافع هر یک از ما به جمهوریخواهی در کل پیوند دارد.
در اینجا می خواهم فصل دیگری را به فصل بالا پیوند بزنم. آن هم فصل کنگره است.
کنگره مطمینا در ساحلی امن و یک روز افتابی – یا توسط رابینسون کروزو در جزیره ای متروکه رقم نمی خورد، چرا که: قصدش جمع کردن شرکت کنندگان حول محور مشخص بر اساس نیازهای انها به منظور تعامل قوی تر است. این محور مثل هر چیز دیگری بایستی تعریف شود و ابزار مرتبط با ان نیز تعریف داشته باشند . پس تحقیق و جلسات تخصصی را نیازمند است. نمی توان با درکی ساده و محدود و سیستمی غیر دموکراتیک و هرمی و بدون فرهنگ سازی به نتیجه رسید. همانگونه که نمی توان رمانی نوشت بدون طرح داستانی – شخصیت ها- زمینه زمان و مکان- دیدگاه اینکه چه صدایی می خواهد شنیده شودو در نهایت پایان بندی . البته برخی رمانها پایانی باز دارند که دقیقا با پروسه ی جمهوریخواهی تطابق دارد. چرا که پس از گذر از یک دالان باید دالان بعدی را بگشایی . از احزاب و نهادهای کوچک- افراد منفرد- شبکه های خر د به کنگره ی جمهوریخواهی و کنگره ی ملی و وقتی بر جمهور مردم اتکا می کنی این جمهور نه تنها سیال و روان است بلکه متکثر و متفاوت نیز هست. و دقیقا کنگره این نیازها را می بیند و مدیریت امکانات انرا پی می گیرد. اما با ایجاد تعامل قوی. تعاملی که از دل ارزشهای یکسان و ستونهای دموکراتیک و تاریخی م شترک و پیوسته بیرون می زند .سیالیت و تکثری که مانع نباشد بلکه بر عکس با وجود شیوه های متفاوت- معنایی مشترک و فصل مشترکی را پیدا کند.
اما چگونه؟
همه ی انچه تاکنون گفتم اساتید و محقیقین خیلی بهتر از من گفته اند. همه ی انچه تاکنون گفتم را بسیاری از نهادها – سازمانها و جمهوریخواهان گفته اند بسیار شیواتر و مفصل تر . اما مگر می شود بر گفته های قبلی نظر نیانداخت و دوباره و چند باره از صفر شروع کرد . یادم افتاد به رمان بر باد رفته که همه فکر می کردیم پایان یافته ولی دیدیم پس از سالها رمان اسکارلت به ان پیوند خورد . پس هنوز پاسخ ها و راه حل هایی هست . نمی دانم تا چه حد با طرح دانه برفی در سازماندهی اشنایی دارید .
می خواهم از طرح دانه برفی بگویم که مارشال گنز استاد دانشگاه هاروارد ان را مطرح کرده .تیوری دانه برفی می گوید برخی موقعیت ها بسیار پیچیده اند بطوریکه راه حل استانداردی برای ان نمی توان تعریف کرد. این طرح در این طرح رهبری: یک عملکرد است نه یک مقا م هیچ فرد یا گروهی قدرت کل نیس ت رهبری توزیع شده است که باعث می شود ظرفیت رشد بالا رود از داخل مجموعه رهبران جدید رشد می یابند در این طرح: تیم هایی پیوسته تشکیل می شو د تیم ها حول یک هدف هماهنگ می شوند رهبران -رهبران دیگر را پرورش می دهند همه مسیولیت برنامه ریزی – یادگیری و شناسایی منابع را بعهده دارند بازخوردها مرتب ارایه می شوند هر تیم افراد بیشتری را جذب می کند و انها تیم خود را تشکیل می دهند و. روابط بصورت شبکه ای هستند.
در این طرح برای: پرورش حس تعلق در میان جمع پیگیری اهداف مشترک تطابق خود با فعالیت پیش رو و سازگاری در حرکت شکل گرفته . طرح دانه برفی چطور ما را به هدف مورد نظرمان نزدیک می کند ؟ با کمک گرفتن از این طرح می توان: نمایندگانی از گروههای مختل ف- شبکه های اجتماعی و افراد را برگزید انها بنوبه ی خود کار گروهای تخصصی را شکل می دهند. هر کار گروه برای تامین نیروی خود از احزاب و- نهادها- افراد ووو نیروهایی را به کار گروه وارد می کند. هر کار گروه – کارگروههای مورد نیاز را شکل می دهد بدین ترتیب شرکت کنندگان بیشتری درگیر کی شوند هر کار گروه پروژه ای مرتبط با اهدا ف و بترتیب الویت را بدست می گیرد.
بطور خلاصه کارگروهها هستند که بشکل شبکه ای بکار ادامه می دهند و در این میان با هم تعامل می کنند و ما با مشکل همیشگی به من بپیوندید را پشت سر خواهیم گذاشت. از طرف دیگر پروسه ی کار تداوم خود را خواهد داشت و با یک سمینار به پایان نمی رسد .گروههای کوچک با حفظ استقلال خود در شبکه ی بزرگتری بکار ادامه می دهند. نیروهای هر حزب و یا نهاد و گروه در کنار دیگر گروهها در کارگروه با هم همکاری می کنند و کسی در پی اثبات خود نیست و محدودیت دید و نگرش کمتر می شود. در مجموع همانطور که گفتم ما بایستی تفاوتها در طیف جمهوریخواهان را نه به مثابه ی یک ضعف که نقطه ی قوت بدانیم. طرحهای ماقبل و طرحهای کنونی را جدای از هم بررسی نکنیم و بدانیم که کار ما در تعریف پروسه می گنجد. پروسه ای که گسست ها مانع فصل مشترک بین انها شده اند. پروسه ای که یکی از اهداف ان تشکیل کنگره ی جمهوریخواهان است که برای رسیدن به ان من طرح پیشنهادی دانه برفی را مورد بررسی قرار دادم. طرحی که در ان سازماندهی شبکه ای است – همکاری بشکل گروههای کاری است و تیم ها با احساس تعلق به یک مجموعه بصورت منسجم تر به اهداف روبرو شده می رسند. به انچه رخ داده و انچه می تواند رخ دهد در یک قاب بنگریم در یک رمان با فصل های مختلف .
ملیحه حیاتی
سمینار جمهوریخواهان دموکرات ملی
آلمان – هامبورگ